نوشته روی دیوار توجه بهروز را به خود جلب میکند: «اسما بیست و یک ساله اهل آبادان». با چیزی مثل گیره مو یا نوک سنجاق روی کچ کنده کاری شده. شک ندارد که این زن در حال جنگیدن به اسارت در نیامده. زیر همین عبارت نوشته شده «و پسر دوسالهام علا» تصور آنچه بر این زن و فرزندش گذشته و خواهد گذشت همه وحشتی را که خود از سر گذرانده از یادش میبرد.
(از متن کتاب)