کتاب الیا

در خیابانی قدیمی که بر دیوارهای کاهگلی‌اش خزه های سبز و کوچکی روییده، قدم میزنی و قطره های ریز باران صورتت را نوازش میکنند. پرنده زیبایی روی درخت آواز میخواند و بوی خوش علفهای تازه روییده به مشامت میخورد. تمام اینها باعث میشود لبخندی ناخواسته روی صورتت نقش ببندد با خودت میگویی: «مگر دنیا بهتر و زیباتر از این هم میشود؟ خارق العاده است!» ناگهان نگاهت به چند جوجه گنجشک بی حرکت می افتد که هیچ پر و بالی ندارند و معلوم است در اولین ساعات زندگی کوتاه خویش محکوم به مرگ شده اند. کامیونی از روی آنها رد میشود. کمی جلوتر پیرمرد باربر به خاطر بارش باران و خیس شدن آردهایش ضربات مهلک کمربند چرم را تحمل می کند. جلوتر از آن پیرزنی به همان دیوار کاهگلی تکیه داده و با دهانی سیاه و چشمانی سفید آخرین لحظات عمرش را سپری میکند. حالا به جای بوی خوش علفهای تازه روییده بوی لجن کثیف آب به مشامت میخورد. دانه های ریز باران باعث خارش سر و صورتت میشوند و خزه های سبز روی دیوار به تکامل این منظره تهوع آور کمک میکنند. ابروهایت ناخواسته در هم فرومی روند و دندانهای بالا و پایینت یکدیگر را به قصد کشت فشار می دهند. یک تراژدی اینگونه آغاز می شود.

(برگرفته از متن ناشر)