دوران کودکی حسین در کنار پدرومادر و جد بزرگوارش، به خوشی می گذشت. پیامبر صلی الله علیه و آله با او بازی می کرد و او و برادرش با بازی های کودکانه پیامبر صلی الله علیه و آله را شاد می کردند. پیامبر با حسن و حسین بازی می کرد آنان را روی شانه خود حمل می کرد. آنان را می بوسید و به شدت به آنان محبت می کرد .ابوهریره خود دیده و شنیده است که پیامبر، دستان حسن و حسین را گرفته و پاهای آنان را بر پای خود گذاشته و میفرمود: حزقه، حزقه ترق عین بقه (کوچولو کوچولو بالا بیا چشم کوچولو )و بچه ها از بدن او بالا می رفتند تا پاها را بر سینه پیامبر می گذاشتند پیامبر می فرمود : دهانت را باز کن سپس او را می بوسید و می گفت: خدایا او را دوست بدار که من او را دوست دارم .عیینة بن بدر تعجب می کرد و می گفت فرزندم بزرگ شده ولی هنوز او را نبوسیده ام پیامبر فرمود من لا یرحم لا یرحم آن که محبت نمی ورزد ،به او محبت و لطف نمی شود.
کتاب حسین به روایت حسین
نگاه معاصر
مجید رضایی دوانی
