خادم در مقدمه این کتاب نوشته است: «محمدامین قانعی راد یکی از جامعهشناسان ایرانی است که در مجامع علمی ایران شناخته شده است. او نه تنها در حوزه جامعهشناسی شناخته بلکه در عرصههای دیگر از جمله پزشکی و بیمارستان نیز کنشکری میکرد.
قانعیراد با اعتقاد به این امر که باید این سرزمین ساخته شود دست به عمل میزند و در این زمینه معتقد بود که نخبه کسی است که میماند و میسازد نه آنکه میرود. با همین دید و نگاه بود که علیرغم اینکه به راحتی میتوانست مهاجرت کند اما ماند و تا آخرین لحظات زندگیاش برای بهبود جامعه ایران تلاش کرد. در این راستا آثاری که منتشر کرد تقریبا همگی مسألهای از جامعه ایرانی را در بردارد، اگر به فرض مثال تنها نگاهی گذرا به عناوین کتابهای ایشان بیاندازیم این مهم بیشتر روشن میشود. برخی از عناوین آثار او عبارت است: تبارشناسی عقلانیت مدرن (قرائتی پست مدرن از اندیشه دکتر علی شریعتی) (1384)، تعاملات و ارتباطات در اجتماع علمی (1385)، پیمایش علم و جامعه؛ تجربه جهانی و اجرای نسخه ایرانی (1396)، شبکه سیاستی علم و فناوری؛ نظریهها، تجربیات و مدل مفهومی (1396)، الگوی چهار وجهی برای ارزیابی توسعه علوم انسانی (1396)، نخبگان دانش؛ مشارکت یا مهاجرت (1396). اگر به این عناوین توجه کنید میبینید تمام این آثار مسألهای را در برههای از زمان در جامعه مورد پرسش قرار میدهند.»
کتاب دکتر محمدامین قانعی راد