بد نیست گاهی چشم ببندیم بر واقعیت و در خیالمان کودکانه منتظر اتفاقات شاد باشیم. مطمئن باش به تریج قبای روزگار برنمی خورد اگر در خیالمان دنیایی بسازیم که مثل داستان پریان کودکان پایانش خوش باشد و همه چیز زیبا و آرام. در هیچ کجای دنیا نه جنگی باشد، نه خبری بد و نه بیماری. همه با شادی و صلح زندگی کنند و نور بر تاریکی پیروز شود.
پس نامه نوشتن را تمام میکنم، نامه ی آخر را تو بنویس.
(برگرفته از متن ناشر)