یک شخص ممکن است در موقعیت های مختلف از صداهای متفاوتی استفاده کند: شاید از ترس نجوا کند، از خوشحالی فریاد بزند، یا از آزردگی پرخاش کند. در این بازی، بازیکنان تک گویی های کوتاهی را اجرا می کنند که طی آن صداها و رفتارهای شخصیت ها در طول صحنه تغییر می کند. به منظور آمادگی برای این بازی، بازیکنان را تشویق کنید به افراد مختلفی که می شناسند و افرادی که در خیابان می بینند دقت کنند و ببینند که چطور صداها و رفتارهای آن ها تغییر می کند. آن ها می توانند از مشاهدات خود برای الهام گرفتن در تک گویی هایشان استفاده کنند.
قبل از اینکه بازیکنان شروع کنند، خودتان یک یا دو تک گویی، به عنوان نمونه، اجرا کنید.
مثال 1: در قطار، یک خانم مسن اشرافی نمی تواند جایی برای نشستن پیدا کند. هیچ کس جایش را به او نمی دهد. این خانم با صدای آرام شروع به درخواست جایی برای نشستن می کند. وقتی کسی پاسخی نمی دهد، صدایش را بالا می برد و به خاطر اینکه به او جایی برای نشستن نداده اند به دیگران پرخاش می کند. همان طور که خانم بیشتر و بیشتر برانگیخته می شود، صدای او مدام عصبانی تر، بلندتر و خشن تر می شود و حرکات او نیز به همین ترتیب تغییر می کند و حالات او شدیدتر و غیرمعقول تر می شود.
مثال 2: مردی در یک سفر کاری، نیمه شب تلفن را با خواب آلودگی و غرولند جواب می دهد. او به مدیر هتل به خاطر بیدار کردنش پرخاش می کند. وقتی می فهمد این تماس اضطراری از طرف همسرش است، صدایش نگران می شود. بعد از اینکه همسرش پشت تلفن می آید، مرد با خوشحالی فریاد می زند: فرزند آن ها به دنیا آمده است. مرد درخواست می کند که با نوزاد حرف بزند و با مهربانی و لحنی کودکانه و مهربانانه، شروع به حرف زدن می کند.
صابرین