از جمله بدترین لحظات زندگی ورزشی یک مربی، لحظه‌ای است که ورزشکار او با وجود زحمات فراوانی که متحمل شده، عملکرد ضعیفی در عرصه رقابت‌ها داشته باشد. به نظر می‌رسد دیگر آن شعار سنتی در ورزش که “هرکس زحمت بیشتری بکشد، نتیجه بهتری می‌گیرد” باید به “هرکس صحیح تر زحمت بکشد، نتیجه بهتری می‌گیرد” تبدیل شود. بدون شک موفقیت در هر زمینه‌ای نیاز به داشتن و به کارگیری اصول و قواعد علمی است که در مورد تمرینات ورزشی نیز اجتناب‌ناپذیر است.
مربی که برنامه‌های تمرین را بدون توجه به علوم ورزشی طراحی می‌کند مانند ناخدایی است که به کشتی وارد می‌شود و قطب نما ندارد و هرگز با اطمینان نمی‌داند که به کجا می‌رود.مربیگری هم علم و هم هنر است و مربی باید مانند هر هنرمند دو ویژگی داشته باشد: اول اینکه خلاق باشد و بتواند با استفاده از این ویژگی، ورزشکار را به سوی اهداف واقعی به گونه‌ای هدایت کند که مقدمات موفقیت وی را فراهم کند؛ ویژگی دوم این است که مربی باید با علوم مربیگری آشنا باشد تا بتواند ورزشکار را با صرف حداقل انرژی و زمان به اهداف تمرینی در نظر گرفته شده هدایت کند.
مربیان برای تهیه یک برنامه تمرینی جامع و موثر و ارتقای سطح عملکرد ورزشکاران باید همه عوامل مورد نیاز یک ورزش در سطوح قهرمانی، یعنی آمادگی جسمانی، روانی، تکنیکی و تاکتیکی ورزشکار را در طول یک برنامه دوره‌بندی مدنظر قرار دهند تا ورزشکار از هر نظر برای رقابت‌‌های اصلی آماده شود. بی‌گمان اگر مربی نتواند در طرح تمرین، از اصول علمی حاکم بر تمرین و برنامه‌ریزی آن استفاده کند، با احتمال کمتری می‌تواند آینده ورزشکار را پیش‌بینی کند و امروزه دل بستن به آزمایش و خطا دیگر روا نیست.
کتاب اصول برنامه ریزی و طراحی تمرینات کشتی
حتمی