در ابتدا از نقاشیها و سندهای نوشته شده برای نمایش و ذخیرهسازی دانش استفاده میشد. این اطلاعات محدود به عدهای خاص بود و در دسترس همگان قرار نمیگرفت. از آن جاییکه مقدار اطلاعات و همچنین نوع آنها (منظور صرفا از لحاظ فیزیکی نمیباشد بلکه از لحاظ منطقی نیز میباشد) افزایش مییافت، نحوه ی ذخیرهسازی دادهها و ساختن دانش از آنها نیز مهمتر میشد. در حال حاضر به اشتراکگذاری و ذخیرهسازی اطلاعات آسان نمیباشد بلکه با استفاده از فنآوری، زمان و حجم، آنها را کنترل میکنیم. امروزه اطلاعات میتوانند در فضای ابری ذخیره شوند و به صورت بلادرنگ در اختیار دیگران قرار گیرند.
امروزه اطلاعات از اهمیت ویژهای برخوردار است و در سازمانها اطلاعات با عنوان هستهی منابع شرکت نام برده میشوند. برای رسیدن به هدف درک بهتر دانش و همچنین دستکاری کردن در آن طبقهبندی ویژهای بوجود آمد که نام مدیریت دانش را بر آن نهادند.
کتاب مدیریت دانش