در علوم انسانی غالب دانشگاهیان ممکن است بر سر دوراهی هایی قرار گیرند که یک سوی آن نگارش به اتکای قدرت بیان و تجربه فردی و سویه دیگر نگارش در قالبهایی استانداردتر و مبتنی بر اقتضائات نظامهای دانشگاهی است. این کتاب و جستارهای آن قصد دارد تا نمونه ای از مسائلی را که افراد تجربه میکنند با توصیفی عمیق مطرح سازد. در «خودسر نوشتن» تأکید بر روشی است که در آن یک تجربه شخصی به زبانی ساده طرح می شود، به تدریج عمق پیدا می کند سایر دادهها، تجربیات و دیدگاه ها را محک می زند و نسبتش را با نتایج از پیش موجود و پیش فرض های به پرسش کشیده نشده تعیین میکند.
(برگرفته از متن ناشر)