کتاب روشنا

درباره‌ی این اثر، به قلم بهاره فیاضی می‌خوانیم: «طی سالیانی که در زمینه ی موسیقی ایرانی فعالیت داشته ام، همواره ساختن قطعات جدید برای اجراهای صحنه ای و آلبوم ها، جزو علاقمندی ها و دغدغه های شخصی ام بوده است. چه زمانی که به عنوان سرپرست گروه نوبهار، برای اجراهای صحنه ای در سال های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۵ قطعاتی را برای گونه های موسیقی ایرانی ساخته ام و چه به عنوان نوازنده در سه آلبوم تکنوازی، که تا به امروز منتشر شده اند، همواره سعی کرده ام با استفاده از تکنیک های مختلف اجرایی برای ساز تار و سه تار و همچنین قابلیت های فراوانی که موسیقی ایرانی در رنگارنگی ریتم ها و ملودی های گوناگون دارد، قطعاتی از ساخته های خودم را اجرا کنم.

قطعات این کتاب در طول سال های ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۱ ساخته شده اند و شامل قطعات بی کلام در گونه های پیش درآمد، رنگ و چهارمضراب هستند. قطعات آواز بیات اصفهان و دستگاه نوا در آلبوم روشنا (۱۳۹۵)، دستگاه سه گاه در آلبوم افرا (۱۳۹۸) و آواز دشتی در آلبوم مه تا (۱۴۰۲) با تغییراتی اندک اجرا شده اند. قطعه ی پنج ضربی نوا نیز در یک اجرای صحنه ای در سال ۱۳۹۴ اجرا شده  است.»

طی سالیانی که در زمینه‌ی موسیقی ایرانی فعالیت داشته ام همواره ساختن قطعات جدید برای اجراهای صحنه ای و آلبوم ها جزو علاقمندی‌ها و دغدغه های شخصی ام بوده است، چه زمانی که به عنوان سرپرست گروه نوبهار برای اجراهای صحنه ای در سالهای ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۵ قطعاتی را برای گونه‌های موسیقی ایرانی ساخته ام و چه به عنوان نوازنده در سه آلبوم تکنوازی که تا به امروز منتشر شده‌اند، همواره سعی کرده ام با استفاده از تکنیکهای مختلف اجرایی برای ساز تار و سه تار و همچنین قابلیتهای فراوانی که موسیقی ایرانی در رنگارنگی ریتم‌ها و ملودی‌های گوناگون دارد قطعاتی از ساخته‌های خودم را اجرا کنم.