«گنجور» فقط یک وبسایت سادهی ادبی نیست: کاری که حمیدرضا محمدی، بانی گمنام گنجور آغاز کرد، یک حماسهی اجتماعی است: بازکردن مسیری برای گردهمآمدن ما بیقدرتشدگان. ما بیصداماندهها. ما مردم. در گنجور، در بستر ادبیات عزیز فارسی، ما بههم پیوند خوردیم. و به گذشتهمان. به داشتههایمان. در گنجور، ما دوباره، به صورتی جمعی، با هم به دردانههای ادب فارسی، حتی فراتر از مرزهای ملی فکر کردیم، گفتگو کردیم و حتی گاه سنتمان را نقد کردیم. گنجور ما را دوباره، بیصدا، قدمقدم، دور هم جمع کرد. حالا وقت آن بود که گنجور را نه بهعنوان یک سایت ادبی، که به عنوان یک «نهاد فرهنگی مستقل» بشناسیم. داستانش را بدانیم. داستان هیجانانگیز نهاد دیگری که نشان داد ما بینهایتْ کوچکها، وقتی که بههم پیوند میخوریم، چقدر قوی میشویم. این داستان گنجور است: قدرت بینهایت کوچکها.
کتاب گنجور : قدرت بی نهایت کوچک ها