سرزمینی که هر دویمان را در آغوش کشید طرحی انداخت به وسعت یک فاصله تا ابد.... و ما رنگ های آواره بودیم عزیزم که تیره تیره به هرجا پراکنده شدیم.
خیلی عالی بود همیشه موفق باشی مرضیه خانم