"عایشه درانی" در سده‌ی یازدهم هجری قمری در خانواده‌ای منتسب به سلسله‌ی حاکم درانی سدوزایی دیده به جهان گشود. زندگانی او را می‌توان به سه دوره تقسیم کرد: دوران کودکی و جوانی که به کسب دانش و آموختن آموزش‌های اولیه در شعر و شاعری سپری شده است. دوران میان‌سالی و ازدواج و به دنیا آوردن فرزندان و دوره‌ی سوم زندگانی او که دوره‌ی نوحه‌سرایی بی‌پایان او در مرگ فرزندش است. وی از همه‌ی شاعران ایرانی، بیش از همه از حافظ تاثیر پذیرفته و غزل‌های فراوانی در وزن و قافیه‌ی غزلیات حافظ یا با اندک تغییری در قوافی آن‌ها سروده است. قصاید او نیز در حمد خداوند و منقبت ائمه‌ی معصومین (ع)، و نقد اوضاع اجتماعی روزگار است.
کتاب دیوان عایشه درانی
عرفان