جامعه شناسی هنر دانشی میان رشته ای است که با تاریخ فرهنگی، زیبایی شناسی، تاریخ هنر، انسانشناسی، روانشناسی اجتماعی، جامعه شناسی انتقادی، جامعه شناسی پیمایشی و ... مرزهای مشترکی دارد. این کتاب نخستین درسنامه جامعه شناسی هنر به زبان فارسی است که درونمایه آن را نه "هنر و جامعه"، نه "هنر در جامعه"، بلکه "هنر به مثابه جامعه" تشکیل میدهد. کتاب پس از مرور رویکردهای متفاوت به موضوع هنر، از جمله رویکرد زیباییشناختی، تاریخی و انتقادی، و بیان دستاوردهای هریک از آنها و مدل های تحلیل گذشته، رویکردهای امروزی را معرفی میکند.
کتاب از دو بخش (هر بخش از چهار فصل) و یک نتیجه گیری تشکیل شده است. در بخش اول از تاریخ جامعه شناسی هنر سخن گفته شده و در آن سه نسل متمایز شده اند: نسل زیبایی شناسی جامعه شناختی، نسل تاریخ اجتماعی هنر، و نسل جامعه شناسی پیمایشی. در بخش دوم که به جامعه شناسی پیمایشی اختصاص دارد، دستاوردهای عمده ی آن بر حسب درونمایه های اصلی اش دریافت، میانجی گری، تولید، و آثار مطرح میشود. سرانجام در مقام نتیجه گیری، می کوشد جامعه شناسی هنر را مطرح کند.
کتاب جامعه شناسی هنر
آگه
ناتالی هینیک
