ترکیب‌بندی، نام دقیقی برای انجام عملی است که در آن با فاصله گرفتن از موضوع، سعی می‌کنیم روابطی سازماندهی شده بین عناصر موجود در کادر ایجاد نماییم. این عناصر مستقل، در کنار هم به ایجاد یک کلّیت واحد و ساختارمند منجر می‌شود که از طریق آن می‌توان به حسی خاص در ارتباط با ذهنیت هنرمند و انتقال آن به مخاطب دست یافت. برای دیدن این عناصر به عنوان اجزای تشکیل دهنده ترکیب‌بندی باید مسیری را طی کرد که بر اساس تمرینات عملی، از موضوع عبور کرده و به برخوردی متفاوت از واقعیت عینی رسید. در این مرحله است که در ارتباط میان کار و جهان‌بینی خود می‌توان به نگاهی فردی و شخصی رسید.
کتاب پیش رو صرفا به عنوان منبعی تئوری که خواندن آن کافی باشد پیشنهاد نمی‌شود، بلکه هدف آن ایجاد یک زمینه عملی جهت مطالعه بر روی مفاهیمی است که همچون موسیقی، به لحاظ حسی، بیشتر به انتزاع نزدیک است تا عینیّت.
دیباگران تهران