پسر بروکلینی گرچه صحنه های تقریبا کوتاهی دارد، اما مارگولیز توانسته با هنرمندی در هر صحنه تنشه ای دراماتیک شگفتی خلق کند، شخصیت های وی باورپذیر و دیالوگ هایش بسیار قدرتمند و تأثیر گذارند در تمام نمایش نامه مارگولیز از طنزی هوشمندانه و در اغلب موارد تلخ بهره گرفته است. گرچه او تنها تکه هایی کوچک از زندگی آدم های نمایش نامه را نشان می دهد، اما تصاویر وی چنان دقیق و جامع اند که مخاطب میتواند به راحتی با شخصیتها همذات پنداری کند، دلیل تصمیم هایشان را بفهمد، اندوهشان را درک کند و در نهایت به آنها علاقه مند شود و با اشتیاق آنها را همراهی کند. اریک صبر کن می خوام یه چیزی نشونت بدم اریک صفحه ی تقدیم را باز می کند و به پدرش نشان می دهد. منی آن را می خواند.
منی
برای مادر و پدرم مکث. یعنی من و مادرت؟
اریک آره
منی سرش را به علامت تأیید تکان می دهد .سپس. پس اسمامون کجاست؟
اریک منظورت چیه؟
منی نباید اسممون رو می نوشتی؟ نمی شد بگی برای فیلیس و منی وایس؟» دیگه سوبرداشت پیش نمیومد.
اریک چه سوبر داشتی؟ سوبر داشتی پیش نمیاد
منی این جوری ممکنه پدر و مادر هر کس دیگه ای هم باشه.
اریک نوشتم مادر و پدرم، کتاب منه.
کتاب پسر بروکلینی
افراز
دانالد مارگولیس
