در دوره محمدشاه هیچ گونه تحولی در امور نظام و قشون ایران رخ نداد. در ابتدای این دوره انتخاب قایم مقام فراهانی به صدراعظمی شانس خوبی بود، برای ایران تا او مانند امیرکبیر در امور نظام، اصلاحاتی پدید آورد، ولی شوربختانه با قتل این مرد بزرگ همه امیدها در این ارتباط از میان رفت و بعد از او نه تنها تحول اصلاحی در قشون ایران به وجود نیامد، بلکه روند انحطاط قشون ایران که پس از معاهده ترکمانچای آغاز شده بود، ادامه یافت و در بستر زمان این نهاد ارزشمند که تضمین کننده استقلال و آزادی کشور بود، مانند یخ قطره قطره آب شد و اندک اندک کوچک و کم اثرتر گردید.