در تکه سنگی فرشته‌ای دیدم، آنقدر سنگ را تراشیدم تا فرشته را رها کردم. این جمله معروف میکل‌آنژ، نقاش و پیکر تراشی است که مسیری برای عکاسی پرتره در ذهن ما می‌سازد.
آنچه به یک عکس پرتره جان می‌دهد، نگاه به جزئیات و حس درونی کاراکتر است که ما به عنوان عکاس باید آن را پیدا و ثبت کنیم. عواطف و احساسات سوژه، تأثیر بسزایی در خلق یک پرتره خوب دارد. همچنین اگر در صورت فرد، چین و چروک یا شکستگی وجود دارد، بهتر است آن را نمایان کنیم تا اینکه بخواهیم با ویرایش حذفش کنیم؛ چرا که بخشی از قصه زندگی او می‌باشد. پس بهتر است به عنوان عکاس دست به کار شویم و فرشته‌ای که در سوژه ما وجود دارد را رها کنیم.
کتاب آموزش عکاسی پرتره
دیباگران تهران
اردلان ملک زاده
