«خانهای در تاریکی» نوشتۀ سیامک گلشیری رمانی در ژانر وحشت و برای مخاطبان نوجوان است. سیامک گلشیری نویسندهای باتجربه است که کتابهای زیادی نوشته و در ژانرهای مختلف طبعآزمایی کرده و آثار او معمولا با استقبال خوانندگان روبرو شده است.
در سالهای اخیر نوجوانان علاقۀ خودشان را به ژانر وحشت نشان دادهاند و بسیاری از آثاری که برای نوجوانان ترجمه و منتشر میشود در همین ژانر است. این ژانر در ایران پیشینۀ چندانی ندارد، با اینحال سیامک گلشیری به سراغ این ژانر رفته و توانسته رضایت مخاطبان نوجوان ایرانی را جلب کند.
شخصیتهای داستان چند نوجوان هستند. بهنام با سه نفر از دوستانش قرار میگذارد که نیمهشب و بدون اطلاع خانوادههایشان، به کانالی در خارج شهر بروند و آنجا شنا کنند و دوباره بدون اینکه کسی بفهمد، به رختخوابشان برگردند. این تصمیم عملی میشود اما در میانۀ راه، چیز مشکوکی در میان درختان، بهنام و دوستانش را به خانهای عجیب و غریب میکشاند و بخش اصلی و میانی داستان از اینجا شروع میشود. در دل این خانۀ ترسناک قصههای رازآمیز و وحشتناکی وجود دارد.
«خانهای در تاریکی» در ۲۱ بخش روایت میشود. تعلیق و غافگیری از عناصر اصلی ژانر وحشت هستند و نویسنده کوشیده، در داستانش از این عناصر بهره ببرد. داستان به نمونههای غربی و ترجمه شدۀ این ژانر، شبیه است و کشش لازم را برای همراه کردن مخاطب نوجوان دارد. سیامک گلشیری برای ایجاد فضایی ایرانی و بومی در اثرش از شگردهایی هم استفاده کرده به عنوان مثال او لالاییهایی زیبا در اثرش جای داده تا حال و هوایی احساسی به کارش بدهد و داستان را هم پیش ببرد.
پایان داستان برای برخی مخاطبان متقاعدکننده نیست و به برخی از سوالات و ابهامهای مطرح شده در داستان، پاسخ داده نمیشود. پایانی نیمهباز که ممکن است برخی از مخاطبان نوجوان را گیج کند. در چنین آثاری که مبنای آنها تعلیق، فضای رازآلود و مرموز است، باز شدن گرهها در پایان، مخاطب را راضی و خشنود میکند.
«خانهای در تاریکی» تجربهای قابلقبول در ژانر وحشت است و میتواند نوجوانان علاقمند به این ژانر را راضی کند.
کتاب خانه ای در تاریکی