فهیمه اکبر از جمله زنانی بود که در طول حیات خود- گرچه کم هم نبود- قدر دانسته نشده و ناشناخته ماند. اگرچه در چندسال گذشته نام و صدای زیبای او را بیشتر میشنویم اما حالا ۱۵ سال از مرگ او گذشته و ما به تازگی وجوه مختلف زندگی این زن پیشرو را کشف میکنیم. او زنی ماندگار در تاریخ فرهنگی و اجتماعی ایران است که با حمله روسها به ایران در زمان جنگ جهانی دوم، برای مردمی که روزهای تلخ اشغال و جنگ را می\شیدند، ترانه خواند و آهنگ ساخت و بعدها کارهایی همچون ایجاد خانه و درمانگاه برای نیازمندان و فرهنگیان، آموزش هنر و کتابخوانی به زندانیان زن و ایجاد موزه مردمشناسی را به اقدامات مهم و موثر خود افزود. با اینحال او هیچگاه برای خودنمایی و نمایش نامش کاری را انجام نداد و کتاب «آهنگ سرگذشت» هم شرح همین زندگی پربار اما کم سروصدای اوست.
نویسندهی این کتاب، ساختار اثرش را اینگونه شرح میدهد: نخست روایتهای خودش برپایهی یافتههای پژوهشی؛ دوم گفتوگوهای وی با خانواده، دوستان و چهرههای نزدیک به فهیمه اکبر که با عنوان «روایت اشخاص» در کتاب آمده است و سوم، دستنوشتهها، سخنرانیها و گفتوگوهای فهیمه اکبر است که برای اولینبار در این کتاب منتشر میشود. دیگر قسمت این کتاب نیز، دربارهی شناساندن چهرههاییست که نامشان در کنار زندگی فهیمه اکبر آمده است. بیشتر عکسهای این کتاب هم از آلبومهای شخصی خانواده اکبر دریافت شده و پیش از این جایی انتشار نیافتهاند.
کتاب آهنگ سرگذشت شامل روایتهایی متنوع دربارهی شخصیت فهیمه اکبر و صحنههای مختلف از رویدادهای زندگی اوست. دختر فهیمه اکبر درباره مادرش در این کتاب چنین نوشته است: او آهنگ زندگیاش را به ریتمی مینواخت که خودش میخواست و اصول روشن و مشخصی برای زندگی داشت.
کتاب آهنگ سرگذشت