کتاب مراقب مدل ذهنی خود باشیم

برخی از داستان هایی که به آن ها تکیه می­کنیم به چیزی برای رسیدن به نتیجه نیاز دارند. بااین حال، اهمیتی ندارد خطر آن چقدر زیاد است، حصول اطمینان همیشه گیج کننده است. گاهی وجود اطلاعات بسیار زیاد یا بسیار اندک ممکن است بیشتر گیجمان کند تا ما را به اطمینان برساند. به هرحال، شما هنوز مجبور هستید انتخاب کنید. وقتی من (مگان) برای پست مدیریت شرکتمان آماده می­شدم، یادم می آید مقاله ای در مجلۀ کسب­وکار هاروارد خواندم که موضوع آن این بود: مدیران اجرایی کارآمد چه کاری را متفاوت با رهبران ناکارآمد انجام می­دهند؟ درحالی که، به مشکل قواعد و اصولی توجه می کنم که به خوبی کارساز نیستند (به فصل آخر مراجعه کنید)، همیشه به دنبال یادگیری هستم. در این مورد، آماری توجه مرا به خود جلب کرد. محققان با مدیرعاملی مصاحبه کرده بودند که گفته بود حتی زمانی که نود درصد اطلاعات، یا هشتاد درصد یا حتی هفتاد درصد آن را در اختیار داشته باشد باز هم احساس می­کند در تصمیم گیری مشکلی ندارد و راحت است. وی گفته بود: «وقتی از شصت وپنج درصد پاسخ مطمئن شدم، باید تصمیم گیری کنم.» او افکار خود را در حلقه­ای از مشاوران بر زبان می­آورد و سپس تصمیم نهایی را می­گیرد. او گفت: «از خودم دو سوال می کنم: نخست، اگر اشتباه متوجه شده باشم چه عواقبی خواهد داشت؟ و دوم اینکه، اگر به این موضوع رسیدگی نکنم و آن را به تعویق بیندازم، تاچه حد چیزهای دیگر را تحت تأثیر قرار خواهد داد؟» این نوع تعادل امری ضروری است. ما اشتباه خواهیم کرد، اما تا آنجا که میسر است باید در مسیر درست شکست بخوریم. جلوگیری از تصمیم­گیری در پرتو اطلاعات ناقص حس امنیت را القا می­کند، اما حرکت نکردن روبه جلو نیز هزینه هایی به بار می­آورد، درست همان طور که حرکت اشتباه هزینه­بر خواهد بود. به­طورکلی، با اینکه می­دانیم بیشتر تصمیمات تغییرپذیر یا اصلاح­پذیر نیستند، بهترین راه این است که تصمیم بگیریم. اگر گند بزنید، معمولا می­توانید جمعش کنید و برای دلایلی که بعدها در فصل 8 توضیح خواهیم داد، حتی اشتباهات ممکن است سودمند باشد. حتی گام اشتباه گاهی اوقات به شما در جهش بعدی کمک می کند.