کتاب «چرا زندگی با افزایش سن زوتر می گذرد؟» اثر دووه درائیسما یک بررسی روانشناختی و فلسفی در مورد حافظه، درک زمان و نحوه تغییر آنها با افزایش سن است. درائیسما، روانشناس هلندی و استاد تاریخ و نظریه روانشناسی، به این پرسش میپردازد که چرا افراد مسن اغلب احساس میکنند که زمان سریعتر از دوران جوانیشان میگذرد. این کتاب به دلیل نگاه روشن و در عین حال قابل دسترس خود به پیچیدگیهای حافظه انسان مورد تحسین قرار گرفته است.
در این اثر، درائیسما به نحوه ساختار، تغییر و بازسازی خاطرات میپردازد و بررسی میکند که این فرآیند چگونه بر درک ما از سرعت زندگی تأثیر میگذارد. او با استفاده از تحقیقات روانشناسی، علوم اعصاب و فلسفه، مفاهیمی چون «برآمدگی خاطره» (یادآوری بیشتر از دوران نوجوانی و اوایل بزرگسالی) و مکانیک حافظه اتوبیوگرافیک را معرفی میکند. او با ارائه حکایات و ارجاعات تاریخی، مفاهیم پیچیده روانشناختی را برای خوانندگان به شکلی قابل درک و جذاب بیان میکند. درائیسما در کتاب خود به ماهیت ذهنی زمان و چگونگی تجربه متفاوت آن در سنین مختلف میپردازد. او توضیح میدهد که چرا با افزایش سن، زمان به نظر سریعتر میگذرد. این احساس شتاب زمانی به دلیل کاهش تازگی تجربیات در طول زندگی است؛ کودکان و جوانان به دلیل تجربههای جدید و فراوان، خاطرات ماندگارتری دارند، اما با گذشت زمان و تکرار فعالیتهای روزمره، خاطرات کمتری شکل میگیرد و زمان شتاب میگیرد. او همچنین پدیدهای به نام «برآمدگی خاطره» را معرفی میکند که نشان میدهد افراد معمولا از دوران 10 تا 30 سالگی خاطرات بیشتری دارند؛ دورهای که برای رشد شخصی و شکلگیری هویت حیاتی است. درائیسما به جنبه پویا و انعطافپذیر حافظه نیز میپردازد؛ حافظه نه تنها ثبتکنندهای کامل نیست، بلکه با مرور زمان، خاطرات به مرور بازسازی میشوند و گاهی ناخودآگاه با درک و باورهای فعلی افراد همسو میشوند. این انعطافپذیری هرچند به غنای خاطرات میافزاید، اما گاه باعث میشود گذشته به شکلی تغییر یافته و حتی رمانتیک دیده شود.
«چرا زندگی با افزایش سن زوتر می گذرد؟» کتابی است تفکر برانگیز که علم و تأمل شخصی را ترکیب میکند تا پیچیدگیهای حافظه و تجربه ذهنی زمان را برای خوانندگان روشن کند. نوشته درائیسما برای کسانی که به روانشناسی، خاطرات و نقش آنها در شکلگیری حس هویت علاقهمندند، جذاب و گیراست.
کتاب چرا زندگی با افزایش سن زوتر می گذرد؟