ارنست اینگمار برگمان زاده ۱۴ ژوئیه ۱۹۱۸ کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، تهیه‌کننده و نمایشنامه‌نویس سوئدی بود. فیلم‌های برگمن که به طور گسترده‌ای یکی از موفق‌ترین و تأثیرگذارترین فیلم‌سازان تمام دوران به شمار می‌رود، به عنوان «مراقبه‌های عمیقا شخصی در مبارزات بی‌شمار روبه‌روی روان و روح» شناخته می‌شوند.
برگمن بیش از 60 فیلم و مستند را برای اکران سینمایی و نمایش تلویزیونی کارگردانی کرد که بیشتر آنها را نیز خود نویسندگی کرد. برخی از تحسین شده ترین آثار او عبارتند از: مهر هفتم (1957)، توت فرنگی های وحشی (1957)، پرسونا (1966)، گریه ها و نجواها (1972)، صحنه هایی از یک ازدواج (1973)، سونات پاییزی (1978)، و فانی و الکساندر (1982). فعالیت‌های تئاتری او به‌طور موازی ادامه یافت و دوره‌هایی را به‌عنوان کارگردان برجسته تئاتر سلطنتی دراماتیک در استکهلم نام گرفت. او بیش از 170 نمایشنامه را کارگردانی کرد. او با فیلمبردارانش گونار فیشر و سون نیکویست همکاری خلاقانه ای ایجاد کرد. از جمله بازیگران او می توان به هریت اندرسون، بی بی اندرسون، لیو اولمان، گونار بیورنستراند، ارلند جوزفسون، اینگرید تولین و ماکس فون سیدو اشاره کرد.
فیلیپ فرنچ از برگمان به عنوان "یکی از بزرگترین هنرمندان قرن بیستم یاد کرد... او در ادبیات و هنرهای نمایشی راهی برای بازآفرینی و زیر سوال بردن شرایط انسانی یافت." کارگردان مارتین اسکورسیزی اظهار داشت که "این غیرممکن است." تا تأثیری را که فیلم‌های [او] بر مردم گذاشتند بیش از حد تخمین بزنند.»
کتاب سینماگران بزرگ 7
دیبایه