اکثر مترجمان و ترجمه‌پژوهان بر این باورند که ترجمه‌ی شعر اگر ناممکن نباشد، کاری بسیار دشوار است. در این کتاب، مولف در پی یافتن و نمایاندن دشواری‌های ترجمه‌ی شعر است. فصل‌های کتاب بسیار متنوع و گسترده‌اند. کتاب از تاریخچه‌ی ترجمه‌ی ادبی در فرانسه شروع و با گذر از پیشینه‌ی ترجمه‌ی شعر در ایران و ترجمه‌پذیری و ترجمه‌ناپذیری شعر، بر روی برگردان‌های احمد شاملو و بیژن الهی از اشعار پل الوار متمرکز می‌شود و شیوه‌ی ترجمه‌ی این دو شاعر-مترجم را با روش‌های ریخت شکنانه‌ی آنتوان برمان می‌سنجد. نقد ترجمه‌ی شعری از آندره بروتون براساس آرای نظری امبرتو اکو، فصل دیگری از کتاب را تشکیل می‌دهد. در کتاب جا به جا برگردان اشعاری از ویکتور هوگو، گیوم آپولینر، ژان کوکتو، ژاک پره‌ور، لویی آراگون، پل الوار، آندره بروتون و ایو بونفوا به قلم مولف همراه با اصل اشعار ارائه شده است. در کل کتاب، مولف به جای پرداختن به مفاهیم انتزاعی تعریف و تفسیر شعر یا ترجمه‌ی آن، کوشیده است از ورای مطالب و تأملات ارائه شده، دریچه‌ای بر ترجمه‌ای پذیرفتنی از شعر، به ویژه شعر معاصر و مدرن فرانسه بگشاید، زیرا در نهایت بر این باور است که ترجمه‌ی شعر هم چون سرودن شعر، دستوربردار نیست. ترجمه‌ی شعر مانند هر ترجمه‌ی دیگری، آمیزه‌ای از دانش، فن و هنر است؛ گوهرهایی که مترجم باید دارا باشد و یا در طول سال‌ها فعالیت ترجمانی به آن‌ها دست یابد.
کتاب همچون دو قطره آب
