داستاننویسی یکی از محبوبترین هنرهای مکتوب است که اگرچه در سالهای بسیار دور نیز به طرق مختلف انجام شده است؛ ولی در صدسال اخیر با آغاز ترجمه از ادبیات غرب، به شکل رسمی وارد جهان ادبی ایران شده است. از زمان صادق هدایت و جمالزاده تاکنون، روند داستاننویسی ایران همواره در حال تغییروتحول بوده است و ژانرهای مختلفی به فراخور وضعیت اجتماعی در ایران تجربه شده است. شکل آکادمیک داستاننویسی در سالهای اخیر موردتوجه اساتید و هنرجویان این رشته بوده است و کلاسها و دورههای مختلف ادبی را شکل داده است. حسین ورجانی یکی از شخصیتهای فعال در آموزش داستاننویسی است که تمرکز ویژهای به داستان شهرستان در ایران داشته است. کتاب حاضر یعنی «ساختار داستان و ژانرهای آن» اثری است که از دل کلاسها و ورکشاپهای متعدد داستاننویسی حسین ورجانی درآمده و شاید از این منظر بتوان عنوان کرد که در مقایسه با کتب داستاننویسی دیگر، دارای ویژگیهای بومی و ایرانی است. همانطور که گفته شد، داستاننویسی و فنون آن از ابتدا به شکل وارداتی در ایران مورداستفاده قرار گرفت و آثاری که خلق شد اگرچه بسیار فاخر و ارزشمند بودند اما اغلب نیمنگاهی به فنون و تکنیکهای نویسندگی اروپایی و امریکایی داشتند. تجربهی صد سالهی داستاننویسی در ایران باعث شده است که نویسندگانی چون ورجانی بتوانند ماهیت و تکنیکهای داستاننویسی ایران را معرفی و آموزش دهند. کتاب «ساختار داستان و ژانرهای آن» همانطور که از عنوانش مشخص است، در ابتدا شاخصههای اصلی داستان را مرور میکند و مخاطب را به آگاهی نسبی از داستاننویسی میرساند. در ادامه وارد بخش مکاتب مهم ادبی میشود و به شرح و توضیح مکاتبی چون ابزوردیسم و سوررئالیسم میپردازد که امروزه در جامعهی ادبی ایران بسیار پرطرفدار است. کتاب «ساختار داستان و ژانرهای آن» پنجرهای نو به آموزش داستاننویسی در ایران است و مطالعهی آن برای تمام علاقهمندان به ادبیات و نویسندگی جالبتوجه خواهد بود.