پروفسور جرمی شییرمر در مدرسهی اقتصاد لندن تحصیل کرده است. او به مطالعهی اقتصاد، علوم سیاسی و فلسفه پرداخته و به مدت هشت سال بهعنوان دستیار تماموقت پروفسور سر کارل پوپر مشغول به کار بوده است. پایاننامهی دکتری او در زمینهی تفکر سیاسی فردریک هایک، برندهی مشترک جایزهی سر ارنست بارکر انجمن مطالعات سیاسی بریتانیا شد. پس از آن، او بهعنوان استاد پژوهشی در موسسهی مطالعات انسانی در دانشگاه جرج میسون فعالیت کرد و سپس نظریهی سیاسی و بعد از آن فلسفه را در دانشگاه ملی استرالیا تدریس کرد.
پروفسور شییرمر در این کتاب با نگاهی انتقادی به بررسی آرای دو فیلسوف در فلسفهی سیاسی و اقتصاد اهتمام ورزیده و تأثیر این دو متفکر را در جهان پر از مناقشهی کنونی به توانآزمایی گذاشته است. این دو فیلسوف، هرچند در بسیاری از موارد دیدگاههای مشترکی دارند، اما در برخی زمینهها نیز به بحثهای مهمی پرداختهاند. هایک و پوپر هر دو مدافع عقلانیت نقاد هستند، به این معنا که باور دارند جوامع باید از طریق نقد مستمر و روشهای علمی به پیشرفت دست یابند. اما شییرمر نشان میدهد که این دو در مورد چگونگی اعمال این عقلانیت در حوزههای اجتماعی و سیاسی اختلافنظر دارند.
در زمینه لیبرالیسم، هر دو فیلسوف از آزادی فردی دفاع میکنند، اما تفسیر متفاوتی از آن دارند. هایک معتقد است که آزادی اقتصادی بنیاد توسعه اجتماعی است و نقش دولت باید به حداقل برسد تا بازار آزاد بتواند به صورت خودتنظیم عمل کند. در مقابل، پوپر تأکید بیشتری بر جامعه باز و ضرورت نهادهای دموکراتیک دارد که بتوانند از طریق بحث و نقد، تصمیمگیریهای عمومی را بهبود بخشند. شییرمر در مقالات خود به این تضادها پرداخته و نشان میدهد که هایک بیشتر به نظم خودجوش و پوپر به ساختارهای نهادی اهمیت میدهد.
موضوع عصر روشنگری و تأثیر آن بر اندیشههای این دو نیز در آثار شییرمر مورد بررسی قرار گرفته است. تفاوت آرا آنها به تفاوت نگرششان به اخلاق و چگونگی پیادهسازی اصول اخلاقی در جامعه منجر میشود. شییرمر از این منظر، به بررسی تأثیرات این دو فیلسوف بر سیاستهای معاصر میپردازد.