کتاب سیمون دوبووار

کتاب «سیمون دوبووار» نوشتۀ کارن گرین، مروری جامع بر زندگی، آثار و آرای فلسفی دوبووار به عنوان یکی از تأثیرگذارترین متفکران قرن بیستم، ارائه می‌دهد. این کتاب هم به عنوان مقدمه‌ای برای خوانندگانی که با آثار دوبووار آشنایی ندارند و هم به عنوان تحلیلی انتقادی برای کسانی که با میراث او آشنا هستند، نوشته شده است. رویکرد نویسنده چندرشته‌ای است و از فلسفه، ادبیات، فمینیسم و نظریه سیاسی برای توضیح گستره و عمق اندیشه دوبووار استفاده می‌کند. به لحاظ ساختاری، کتاب به‌صورت موضوعی ساختار یافته و بر جنبه‌های کلیدی فلسفه و نوشته‌های دوبووار تمرکز دارد. نویسنده ابتدا زمینۀ اگزیستانسیالیستی تفکر دوبووار و رابطۀ او با ژان پل سارتر را شرح می دهد. سپس به بررسی مشهورترین اثر دوبووار، یعنی «جنس دوم» می‌پردازد و استدلال‌های آن درباره جنسیت، ظلم و آزادی را تحلیل می‌کند. نویسنده همچنین به آثار ادبی دوبووار، فعالیت‌های سیاسی او و نوشته‌های متأخرش درباره پیری و اخلاق می‌پردازد. با این اوصاف، کتاب با توضیح نقش دوبووار در سنت اگزیستانسیالیسم شروع می‌شود، جنبشی فلسفی که در میانه قرن بیستم در فرانسه ظهور کرد. اگزیستانسیالیسم بر آزادی فردی، مسئولیت‌پذیری و جست‌وجوی معنا در جهانی به ظاهر بی‌تفاوت به انسان، تأکید می‌کند. اگرچه دوبووار اغلب در بحث‌های مربوط به اگزیستانسیالیسم تحت‌الشعاع شریک زندگی‌اش، ژان پل سارتر، قرار می‌گیرد، نویسنده استدلال می‌کند که دوبووار نظریات مهم و اصیلی در این جنبش داشته است. بخش قابل توجهی از کتاب به اثر مشهور دوبووار درباره وضعیت زنان، یعنی «جنس دوم» اختصاص دارد. نویسنده تحلیل مفصلی از این متن ارائه می‌دهد و استدلال‌های اصلی آن و مبانی فلسفی‌شان را تشریح می‌کند. علاوه بر آثار فلسفی، دوبووار رمان‌نویس و خودزندگی‌نامه‌نویس پرکاری نیز بود. نویسنده به بررسی آثار ادبی دوبووار، از جمله رمان‌هایی مانند «او آمد که بماند» و «ماندارین‌ها» و همچنین خودزندگی‌نامه چندجلدی او نیز پرداخته است. در نهایت، فصول پایانی کتاب به نوشته‌های متأخر دوبووار درباره اخلاق، از جمله بررسی او از پیری و مرگ در کتاب «پا به سن گذاشتن» اختصاص یافته است.