در کتاب هو معکم به دنبال ازدیاد تمرین روزانه در توجه به حقتعالی و درک ملاقات او هستیم. از شهود ابتدایی در ملاقات نجوایی یعنی زمانیکه به هر دلیلی با خدا سخن میگوییم آغاز نموده و با انس حقتعالی و تکرار و استمرار نجوا تلاش میشود که نطقمان با خدا باز گشته و به هر بهانهای با او سخن بگوییم و از او کمک بخواهیم. سپس به رویت عقلی پرداخته با شناخت ساحتهای قابل توجه، تمرین میکنیم تا شگفتیهای عالم را به رخ عقل کشیده و تکتک پدیدههای عالم را با نگاه آیهای تماشا کنیم. به تدریج به دنبال به دست آوردن دیدهای اینگونه میباشیم و در نهایت به رویت شهودی پرداخته و توجهی را تمرین مینماییم که از راه سکوت درون و دوختن چشم جان به خدا حاصل میشود تا بتوان با رهبری «آن» های حیات و پذیرش کامل لحظه حال و زندگی در لحظه، چرخه زندگی را از تکرار خارج و با تنفس در ملکوت و باطن عالم، حجابهای بین خود و حق را یکی پس از دیگری بدریم.
این کتاب از چهار فصل تشکیل شده است. فصل اول با عنوان کلیات به تعریف حضور دائم، ضرورت، اهمیت و آثار آن میپردازد. فصل دوم به ملاقات نجوایی و راههای شدتبخشی آن اختصاص داده شده است. فصل سوم رویت عقلی یا تفکر آیهای و مراتب این تفکر، ساحتهای مختلف آیهای عالم یعنی ساحتهای آفاقی، ساحتهای مختلف نفس و ساحتهای متفاوت آیهای قرآن تبیین گشته و همچنین راههای شدتبخشی به این تفکر در هر ساحت مورد بحث قرار گرفته است. در فصل چهارم یا فصل پایانی کتاب، رویت شهودی، شناخت این معرفت و تفاوت آن با معرفتهای حصولی و عادی، منطق گسترش و تعمیق علم حضوری به خداوند، شناخت موانع شهود و راههای مبارزه با آن موانع بررسی میشود.