مولانا ابوبکر طهرانی، از دیوان سالاران و مورخان دربار ترکمانان آق قویونلو و قره قویونلو در قرن ۹ هجری(۱۵ میلادی) بوده است. او در ابتدای کتاب دیار بکریه، خود را «ابوبکر الطهرانی الاصفهانی» خوانده است. علاوه بر این اشعاری نیز از وی به جا مانده است.