رمان «گل سیاه» نوشتهٔ کیم یونگ ها، اثری تاریخی و تأثیرگذار است که بر پایهٔ یکی از رویدادهای کمتر شناختهشده در تاریخ مهاجرت کرهایها به آمریکای لاتین در اوایل قرن بیستم نگاشته شده است. داستان با الهام از مهاجرت واقعی بیش از هزار کرهای در سال ۱۹۰۵ آغاز میشود؛ زمانی که این افراد، در پی قحطی، فروپاشی امپراتوری کره و سلطهٔ روزافزون ژاپن، از بندر جمولپو (اینچئون امروزی) عازم مکزیک میشوند. آنها که فریب وعدههای دروغین کار پرمنفعت و زندگی بهتر در مزارع سیسال را خوردهاند، پس از رسیدن به یوکاتان، درمییابند که عملا به عنوان کارگرانی قراردادی فروخته شدهاند و با شرایط سخت، استثمار و تبعیض در مزارعی بیگانه مواجهاند. در میان این مهاجران، شخصیتهایی با پیشینهها، باورها و انگیزههای گوناگون وجود دارند؛ افرادی که هر یک به نحوی با این شرایط دشوار مواجه میشوند و در تلاشاند تا معنایی برای زندگیشان بیابند. یکی از خطوط اصلی داستان، روایت رابطهٔ عاشقانه میان کیم ایجونگ، یتیمی از طبقات پایین، و یی یونسو، دختر یک اشرافزاده است. آنها در کشتی به سوی مکزیک دلبستهٔ یکدیگر میشوند، اما پس از رسیدن و تقسیم کارگران، از هم جدا میمانند. ایجونگ، سالها در شرایط طاقتفرسا به کار ادامه میدهد و در نهایت، با امید یافتن معشوقهاش و ساختن آیندهای بهتر، به همراه گروهی از مهاجران به گواتمالا میگریزد و در میان ویرانههای تمدن مایا، جامعهای جدید با نام «کرهٔ نو» بنا مینهد. این رمان با نثری دقیق و چندلایه، به شکلی هوشمندانه مفاهیمی همچون مهاجرت و تبعید، استثمار و بردگی، تلاش برای بقا، هویت فرهنگی، و تقابل با فرهنگ بیگانه را به تصویر میکشد. در دل این روایت تلخ و تاریخی، امید نیز حضوری پررنگ دارد؛ امیدی که در دل برخی از شخصیتها روشن میماند، در حالی که برخی دیگر زیر فشار ناامیدی فرو میریزند. «گل سیاه» همچنین نگاهی عمیق به تاریخ فراموششدهای دارد که کمتر مورد توجه قرار گرفته است و زندگی و مبارزهٔ مردمانی را بازمینماید که از وطن دور افتادند اما در تلاش برای حفظ هویت و کرامت انسانی، از پای ننشستند. عنوان «گل سیاه» استعارهای از آرمانشهری است که در ذهن مهاجران شکل گرفت؛ جایی که در واقع وجود نداشت، اما در تخیل آنان مفهومی روشن و نجاتبخش یافت. این رمان با تلفیق روایت احساسی، ساختار روایی قدرتمند و پژوهش تاریخی، به یکی از آثار برجستهٔ ادبیات معاصر کره تبدیل شده و برای خوانندگانی که به داستانهای تاریخی، مهاجرت، هویت و تقابل انسان با تقدیر علاقهمندند، تجربهای عمیق و بهیادماندنی خواهد بود.