کتاب برندسازی ملی و سیاست بین‌الملل

کتاب «برندسازی ملی و سیاست بین‌الملل» نوشتۀ کریستوفر برونینگ، به بررسی پدیده برندسازی ملی در عرصه سیاست بین‌الملل می‌پردازد، در این معنا که نویسنده مسائلی چون ساختار هویت ملی، جایگاه قدرت برند و تأثیرات فرهنگی بر روند سیاست خارجی را مورد تحلیل قرار می‌دهد. به بیان وی، برندسازی ملی فراتر از ابزار تبلیغات عمومی یا دپلماسی نرم بوده و به‌عنوان یک نوع سیاست‌ استراتژیک برای افزایش رقابت کشورها در عرصه جهانی، اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است. برای توضیح این اهمیت، نویسنده ابتدا به بررسی تاریخچه و ریشه‌های فکری برندسازی ملی پرداخته است. وی نحوه ظهور این مفهوم را به عنوان پاسخی به تغییرات نظام جهانی پس از جنگ سرد تبیین می‌کند. وی نشان می‌دهد که تحول در بازار جهانی و رقابت اقتصادی، منجر به ظهور یک گفتمان جدید در سیاست بین‌الملل شده است که در آن ارزش‌های اقتصادی و فرهنگی، ابزارهایی برای نمایش قدرت و اعتبار کشورها محسوب می‌شوند. وی در ادامه به بررسی ابعاد مختلف برندسازی ملی می‌پردازد. او مطرح می‌کند که برندسازی به عنوان فرآیندی چندبعدی، شامل بازتعریف هویت، تغییر در برداشت عمومی و ساختاردهی تصویر کشور در سطح بین‌المللی است. نویسنده به بررسی نمونه‌های متعدد کشورهایی مانند سوئد، کلمبیا و حتی کره شمالی اشاره دارد که از طریق سیاست‌های فرهنگی، اقتصادی و ارتباطی توانسته‌اند تصویری منسجم، گاه جذاب و گاه غیرجذاب، از خود ارائه دهند. او بر این باور است که برندسازی ملی، ابزاری است که نه تنها بازتاب‌دهنده ارزش‌های فرهنگی و تاریخی کشورهاست، بلکه شکل‌دهنده تجربه‌ها و برداشت‌های بین‌المللی از آن‌ها نیز می‌باشد. این دیدگاه جدید به سیاستمداران و کارشناسان بین‌المللی کمک می‌کند تا با نگاهی چند بعدی، جایگاه کشورها را در عرصه بین‌المللی بازتعریف کنند. از سوی دیگر، نویسنده به مشکلات موجود در فرآیند برندسازی ملی نیز می‌پردازد. او نقدهای مهمی را نسبت به تبدیل هویت ملی به کالایی قابل معامله مطرح می‌کند و هشدار می‌دهد که این فرایند ممکن است موجب افرایش نابرابری‌ها و تقلیل معنی واقعی از شهروندی در یک ملت شود. در این میان، او به لزوم سبک‌های نوین و دموکراتیک در مدیریت برندسازی ملی تأکید می‌کند تا روند برندسازی بتواند به عنوان ابزاری جهت تقویت همبستگی اجتماعی و تقویت جایگاه فرهنگی کشورها در سطوح بین المللی به کار رود.