رشد سریع جمعیت شهری و روند صنعتی شدن جهان ، موضوع سکونت و استقرار جوامع انسانی را طی یک قرن گذشته دچار چالش های عمده ای کرده است . در این میان ازدحام ، تراکم و آلودگیهای ناشی از تمرکز جمعیت و صنعت در نواحی شهری ، همواره از مشکلات عمده نواحی مذکور بوده است.
از دهه های هفتاد و هشتاد سده بیستم دیدگاههای انسان گرایانه که بر ساماندهی تراکم شهری در مناطق مرکزی و حومه ای شهر ها با توجه به نیاز های انسانی تاکید داشتند ، مورد توجه قرار گرفتند. این دیدگاه ها با مطرح شدن مسایل زیست محیطی در دهه هشتاد مورد حمایت طرفداران محیط زیست و توسعه پایدار واقع شد ودر دهه نود با گسترش و تعمیق مفاهیم توسعه پایدار شهری نگرش جدیدی در ساماندهی مسایل تراکمی شهر ها به وجود آمد که به ایده شهر فشرده مشهور گردید. با توجه به مشکلات زیست محیطی ناشی از توسعه پراکنده سکونتگاههای انسانی در کشورهای توسعه یافته و رشد سریع جمعیت خاصه جمعیت شهری در کشورهای درحال توسعه ، این ایده مورد توجه اکثریت کشورهای جهان قرار گرفت به گونه ایی که در بسیاری از کشورها از جمله کشور ما به حیطه های تصمیم گیری و تصمیم سازی مسایل شهری راه یافت . در این مبحث اهداف ، ابعاد و روشهای مختلف افزایش تراکم های شهری در چارچوب دیدگاه شهر فشرده به عنوان یکی از الگوهای نوین توسعه شهری ، مورد بررسی قرار گرفت تا به غنی تر شدن ادبیات شهرسازی کشور و دستیابی به طرح های مطلوبتر در نواحی شهری کمک نماید.
کتاب نگرشی بر الگوهای نوین آمایش شهری
فروزش