تمام متون این مجموعه در حین حضور در خیابان به وجود آمدهاند. دغدغه اصلی این نویسنده در نگارش این متون، بیش از هر چیز دیگر، یافتن راهی برای پرکردن شکافهایی بود که در طول زندگی روزانه در تهران به وجود میآید؛ این شکافها ناشی از حضور در "زندگی روزانه" هستند. به نظر نویسنده، او همواره در "شهر" در حال تجربه زندگی روزمره است. این زندگی به همان اندازهای که در اختیارش قرار دارد، او را مسلط میکند؛ اما لحظاتی هم وجود دارد که او میتواند ایستاده و به آن نگاه کند. به تعبیر نویسنده، در محیطهایی که در آن قرار دارد، شناخت فقط به شکل لحظات کوتاهی به وجود میآید. این متون نامنظم در طی چند سال نگارش یافتهاند. نویسنده سعی کرده کمترین تداخل را در انتشار آنها در قالب یک کتاب ایجاد کند تا بتوانند بهترین تصویر از وضعیت خودش در "شهر" را ارائه دهند. به نظر نویسنده، نگارش متنی منسجم درباره چیزی به شدت نامنظم، اساسا یک فرآیند تخیلی است. این کتاب شامل مجموعهای از نوشتههای نویسنده درباره تهران در بازه زمانی ۸۱ تا ۸۶ میشود، که پس از تأخیر نزدیک به یک دهه، توسط انتشارات تیسا منتشر میشود. با وجود همه تغییرات در زندگی و دیدگاهها، نویسنده ترجیح داده تجربیات ثبت شده خودش را بدون تغییر برای انتشار در اختیار نشریه قرار دهد. قطعا همهی اجزای این مجموعه میتوانستند مجددا نوشته شوند، اما آنچه نویسنده را از این اقدام بازداشته، اهمیت خود تجربه بهعنوان چیزی زمانی و مکانی ویژه است؛ چیزی که در طی این سالها از دست رفته است.
کتاب ایده های خیابانی