اسماعیل شاهرودی (1304ـ 1360) با تخلص «آینده» از نخستین پیروان نیما بود که از همان ابتدای کار خود به جریان شعر نو پیوست.
براهنی درباره اش چنین می نویسد:
«به خاطر داشته باشید که آینده مدام یک شاعر متعهد است، ولی این حس پوچی را به چه حسابی می توانید بگذارید؟ این را فقط به حساب شعر و جنون شاعرانه بگذارید. آینده می خواهد به آن سوی افق ماده دست یابد و می کوشد به آن سوی امکانات فعلی زبان هم تجاوز بکند و به همین دلیل می کوشد معجزه را به مضحکه درآمیزد و شگفتی و حیرانی را در کنار خنده و طنز قرار دهد.»
در این کتاب مصور و رنگی شش سروده به طبع رسیده است.این سروده ها که مضامین متنوعی دارد ذیل این عناوین سامان یافته است: "مثل گل و شاپرک"، "مهربانی"، "قالی زیبای من!"، "فصل تلاش"، "عصای دست بابا" و "دو تا ماهی زیبا".
کتاب زیباتری از جنون