کتاب فرزند تمام ملل

داستان عجیبیه. داستان موی دم موشی. روزگاری که اروپا شیفته ی تمدن ما بود، فرانسوی ها از موی دم موشی خوش شون اومد. بعد، آقا، موی دم موشی بین هلندی ها هم مد شد. حتی بین آمریکایی ها... اما این ها مال وقتیه که اروپا مدت زیادی نبود ما رو می شناخت. حالا اوضاع فرق کرده اما جالب اینه که اروپایی ها هنوز موی دم موشی می بندن. حتا آمریکایی ها موقعی که انقلاب کردن! در دوران جلال و جبروت فرانسه، مردمش علاوه بر موی دم موشی از عادت قوباغه خواری چین هم تقلید کردن، عادتی که به نظر بقیه ی ملت ها خفت بار می رسید. حالا موی دم موشی در اصل چی بوده، آقا؟ هیچی نبوده به جز نماد بردگی و فرمان برداری، از وقتی باب شده که مردمان شمالی به چین حکومت می کردن، آقا، موی دم موشی در چین نشونه ی تحقیر بوده. در اروپا برعکس شده. شده نشونه ی فتح و پیروزی همون روزگار، همون عصر. مردم چین عادت داشتن قورباغه بخورن چون فقیر بودن، قورباغه خواری اروپایی نشونه ی شأن و منزلته. تاریخ این قدر وارونه شده.