کتاب نام های سیاست

Politic names
کد کتاب : 18708
شابک : 978-6005193732
قطع : پالتویی
تعداد صفحه : 461
سال انتشار شمسی : 1401
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 7
زودترین زمان ارسال : ---

معرفی کتاب نام های سیاست اثر مراد فرهادپور

کتاب "نام های سیاست" مجموعه مقالاتی است که توسط مراد فرهادپور، بارانه عمادیان و آرش ویسی در این مجموعه گرداوری شده اند. هریک از مقالات این کتاب از چشم اندازی متفاوت به موضوع سیاست ورود میکند که تبیینی تازه از آنرا ارائه میدهد. در نحوه گزینش آثار به معاصر بودن نظریات توجه شده است و اغلب آنها به جریان چپ تعلق دارند. این کتاب می تواند به عنوان یک منبع قابل استناد مورد استفاده دانشجویان و پژوهشگران حوزه علوم اجتماعی قرار گیرد. در کتاب نام‌های سیاست مقالاتی از هانا آرنت، ژیل دلوز، هانری لافور و جورجو آگامبن و چند تن دیگر از فیلسوفان اهل قلم به فارسی برگردانده شده که به تعریف و نقد جریان‌های مختلف سیاسی به خصوص جریان چپ می‌پردازند و پیامد‌ها و آثار پیروزی از این جریانات سیاسی را تحلیل و بررسی می‌کنند. «سیاست چیست؟» این سوال از جمله اساسی‌ترین پرسش‌ها در دایره‌ی علوم فلسفی و انسانی است و یافتن پاسخ مناسب برای آن سرنوشت جمعی و فردی همه انسان‌ها را تعیین می‌کند.

کتاب نام های سیاست

مراد فرهادپور
مراد فرهادپور (زادهٔ ۱۷ تیر ۱۳۳۷ تهران) فیلسوف، نویسنده، مترجم، روزنامه‌نگار و شاعر ایرانی است.فرهادپور در ۱۷ تیر ۱۳۳۷ در تهران به دنیا آمد. او فرزند فاطمه علوی و ناصرقلی فرهادپور است. پدرش سیاست‌مدار و روزنامه‌نگار و در فاصلهٔ ۱۳۴۴ تا ۱۳۵۲ عضو مجلس شورای ملی بود. مراد حاصل ازدواج دومِ فاطمه علوی بود. فاطمه از ازدواجِ نخستِ خود با پسرعمویش بزرگ علوی نویسنده چپ‌گرای ایرانی صاحب فرزندی به نام مانی شد. مراد فرهادپور خواهری به نام زری دارد.فرهادپور ابتدا در دانشکده مکانیک دانش...
دسته بندی های کتاب نام های سیاست
قسمت هایی از کتاب نام های سیاست (لذت متن)
در زیر پوست پیش داوری های امروزه ی ما علیه سیاست، خوف و رجائی در کار است: خوف از این که بشریت می تواند از طریق سیاست و از طریق وسایل قهرآمیزی که امروزه در اختیار دارد خود را نابود کند، و در پیوند با این ترس، امید به این که بشریت روزی سر عقل آید و جهان را نه از نوع بشر بلکه از شر سیاست خلاص کند. بشریت می تواند برای نیل به این مقصود به نوعی حکومت جهانی دست یازد که دولت را به ماشین اداره ی امور بدل می سازد، نزاع های سیاسی را از طریق بوروکراسی حل و فصل می کند و نیروی انتظامی و پلیس را جایگزین نیروهای نظامی و ارتش می سازد. اگر سیاست را به معنای معمول اش تعریف کنیم، به منزله ی رابطه ی میان حکومت کنندگان و حکومت شوندگان، آن گاه بی گمان این امید سراپا خیالی و ناکجا آبادی خواهد بود. اگر از این منظر بنگریم، درآخر کار نه به الغای سیاست بلکه به نوعی استبداد و خودکامگی تناسب های کلانی می رسیم که در آن ها مغاک میان حکومت کنندگان و حکومت شوندگان آن قدر عظیم خواهد بود که دیگر هیچ گونه شورش و طغیانی ممکن نخواهد بود، چه رسد به هر شکلی از نظارت حکومت شوندگان بر حاکمان. این واقعیت که هیچ فردی - هیچ خودکامه ای به تنهایی- نمی تواند با این حکومت جهانی یکی شود به هیچ وجه سرشت استبدادی آن را تغییر نمی دهد. حکومت بی نام و نشان دیوان سالاران به همان اندازه استبدادی ا ست زیرا در این شکل از حکومت «هیچ کس» به طور مشخص اعمال قدرت نمی کند. و راستش را بخواهید این شکل از حکومت به مراتب مخوف تر است زیرا هیچ کس نمی تواند به این «هیچ کس» حرفی بزند یا اعتراضی کند.