کتابی تاثیرگذار به قلم محمدهاشم اکبریانی، با عنوان "درآمدی به جامعهشناسی ادبیات: مطالعات تطبیقی در اندیشههای حافظ، مولوی، خیام، شاملو و فروغ"، تارنمایی را از تحلیلهای تطبیقی بر اندیشههای شاعران بزرگ ایرانی به تصویر میکشد. این اثر، با شناسایی و بررسی تناقضها و تطابقهای موجود در اندیشههای مذکور، به هدف نمایان ساختن این امر پرداخته است که در بخش اعظمی از آثار شاعرانی که از اصول آزادی، انسانیت، و جامعهآرمانی سخن گفتهاند و در مقابل استبداد قرار گرفتهاند، تضادی عمیق وجود داشته و این تضاد بسیاری از اوقات بر تمرکز برخی از مفاهیم و ارزشها متکی است.
در این کتاب، با تحلیل موشکافانه و دقیق، نویسنده به بررسی تمرکزها و انحرافها در اندیشههای مذکور پرداخته است. نتیجتا به این نتیجه میرسیم که شاعران بزرگ ایرانی از آغاز تاریخ شعر، به دو جهت مهم توجه داشتهاند: شاخهای که اندیشهها و اعمال را بر تمرکز و یکپارچگی متمرکز میکند و شاخهای که بر تکثر و تنوع اندیشهها تاکید دارد. این دو رویکرد، در طول تاریخ شعر ایرانی به صورت موازی و متقابل وجود داشته و تأثیر عمیقی بر تکوین و تطور شعر ایران داشته است.
در نهایت، این کتاب که به وسیله انتشارات مروارید در سال 1396 به بازار کتاب معرفی شده است، یک تجزیه و تحلیل جامع و عمیق از ریشهها و مسیرهای اندیشههای شعرای بزرگ ایرانی ارائه میدهد. این اثر به عنوان یک راهنمای معتبر در جهت درک بهتر و ارتقاء ادبیات و فهم عمیقتر از تناقضات و تجدیدنظرهای مختلف در آن شاخه از ادبیات ماهرانه ایرانی میتواند مورد استفاده قرار گیرد.
کتاب ایدئولوژی و ادبیات