تاریخ، تئاتر مواجهه ی قدرت و مقاومت است. قدرت، بازی گر اصلی این تئاتر است: قدرتی که گاه از طریق تبعیت از فرامین حاکم و متون مقدس و پذیرش بی چون و چرای اراده ی حاکم، خیره شدن توده ها در تاریکی و خاموشی خویش به شکوه و جلال قدرت حاکم (پیشامدرن)، گاه دیگر، از رهگذر شکل دادن به یک جامعه ی انضباطی که در آن با وجود دموکراسی و آزادی، سازمان ها و موسسات شکل می گیرند.
کتاب زیست جنبش