از همان روزی که اولین دوربین فیلمبرداری در سال ۱۲۷۹ توسط مظفرالدینشاه و میرزا ابراهیمخان عکاسباشی به ایران آمد و سپس، بعد از گذشت تنها سهدهه، اولین فیلم تاریخ سینما یعنی «آبی و رابی» به کارگردانی اوانس اوگانیانس و فیلمبرداری خانباباخان معتضدی در سال ۱۳۰۹ ساخته شد، هنرمندان و سینماگران نامداری مشغول ساخت فیلم در ایران شده و هرکدام تحتتأثیر مسائلی چون دغدغههای شخصی، نیاز جامعه، روح حاکمبر زمانه و غیره، دست به ساخت آثاری ارزشمند و درخشان زدند. کارگردانانی همچون سهراب شهید ثالث، محمدرضا اصلانی، علی حاتمی، مسعود کیمیایی، داریوش مهرجویی، فریدون گله، پرویز کیمیاوی، عباس کیارستمی، کیانوش عیاری، اصغر فرهادی، شهرام مکری و بسیاری از هنرمندان بزرگ و نامدار دیگر، در طول این سالها آثاری را برای نمایش بر پردهی نقرهای سینما خلق کردهاند که نهتنها موجب شهرت و اعتبار این اشخاص، چه میان مخاطبان ایرانی و چه در بین تماشاگران خارجی شده، بلکه اهمیت و ارزش سینمای ایران را برای جهانیان روشن نموده و باعث جلبتوجه منتقدان و جشنوارههای خارجی به سینمای ایران شدهاند. بهدلیل حضور همین چهرههای ارزشمند و فیلمهای بهیادماندنی آنها، تاریخ سینمای ایران با وجود تمامی فراز و نشیبهایش، همواره دارای جذابیتهای فراوانی بوده و ارزش مطالعهای جامع و کامل را از دوستداران خود طلب میکند. از این جهت برای آنکه بتوان به خوبی تاریخ تغییر و تحولاتی که این هنر در کشور ایران پشتسر گذاشته را بررسی کرد، نیاز است تا به منابع مناسب در این زمینه رجوع شود.
کتاب «سرگذشت سینمای ایران» اثر گیسو فغفوری، نویسنده و روزنامهنگار ایرانی، یکی از همین منابع معتبر است. این کتاب شرحی مختصر و مفید از چگونگی پیدایش رسانه و هنر سینما در ایران و تبدیل آن به یکی از مهمترین عناصر زندگی امروز است. در این اثر با زبانی ساده و روان و همینطور به شکلی موجز و گیرا، مراحل مختلف رشد و تکامل سینما در دورانهای تاریخی را شرح داده و مورد مطالعه قرار میدهد. این اثر گرچه خاص نوجوانان تألیفشده است، اما بهدلیل بلاغت بیان و اعتبار دادههایش، خواندن برای تمامی افراد بسیار سودمند و لذتبخش خواهد بود.
کتاب سرگذشت سینما در ایران