[یک] نمایش درخشان ... این کتاب، راهنمایی مفید و بسیار مورد نیاز برای چرخاندن ساعت به یک روز قبل از اینترنت و تلفن های هوشمند بی سر و صدا است .
در این اثر عالمانه و شگفت انگیز ، شلین فیلمساز، با فصاحت فراوان ارزش های فاصله گرفتن برای یک روز در هفته از فناوری ، به ویژه تلفن های هوشمند را استدلال می کند ... با واقعیت های جالب و خیره کننده درباره علوم اعصاب ، فلسفه ، روانشناسی و تاریخچه مفهوم یک روز استراحت، این تلاقی عالی بین دستورالعمل ها و خاطرات، سزاوار مخاطبین گسترده است.
روزۀ تکنولوژی راهی عالی است تا از هر هفتهٔ کاری خارج شوید و به دنیای خاصی ورود کنید. این کار باعث می شود نسبت به ورود و خروج های زندگی فکر کنیم؛ ورود و خروج های پرمعنا و متحول کننده؛ ورود و خروج های روزمره؛ ورود و خروج هایی که بر برخی از آن ها هیچ کنترلی نداریم و روی بعضی از آن ها کنترل داریم. بعضی از آن ها آیین هایی هستند که هر هفته را توصیف می کنند، بعضی از آن ها تأملاتی هستند که روزهای ما را می سازند. در دهه های هفتاد و هشتاد که دوران کودکی ام را سپری می کردم هیچ وقت سنت شبات را اجرا نمی کردم، اما خانواده ام کارهای خاصی انجام می دادند تا سنت های هفتگی حفظ شوند. روز مورد علاقهٔ من یکشنبه بود. همیشه در این روز پدر و مادرم صدایمان می کردند تا به اتاق خوابشان برویم که سقفی لاجوردی با نورگیری گرد داشت. همهٔ ما روی تختی که بالا تختی اش پوشیده از کاغذ دیواری منقش به گل های بزرگ آبی لاجوردی و آبی آسمانی بود می خوابیدیم و قسمت های خنده دار روزنامهٔ یکشنبه را می خواندیم. کمی بعد از آن، همهٔ اعضای خانواده به طبقهٔ پایین می رفتیم تا نان خالا و ماهی آزاد دودی بخوریم. پدرم همیشه قبل از اولین لقمه انگشتش را در هوا می چرخاند - در حالی که کمی پنیر خامه ای روی انگشتش بود - و با لهجه ای غلیظ می گفت: «سنت!»