بعضی وقت ها که دلت می گیرد، حوصله هیچ کس را نداری و دوست داری تنها باشی بعد از سکوتی طولانی اگر دلت بخواهد با کسی حرف بزنی که حرفت را خوب گوش کند و بفهمد. آن وقت است که معمولا آهی می کشی و زیر لب می گویی: 'ای خدای من' و احساس آرامش می کنی. می دانی چرا؟ چون حس می کنی خدای مهربانت برای شنیدن حرف ها و آرزوهایت آغوش گشوده است.