کتاب معماری اندیشی

Thinking Architecture
کد کتاب : 28128
مترجم :
شابک : 978-6005759303
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 112
سال انتشار شمسی : 1401
سال انتشار میلادی : 1998
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 9
زودترین زمان ارسال : 20 اردیبهشت

معرفی کتاب معماری اندیشی اثر پتر زومتور


برای طراحی ساختمان هایی با پیوند حسی با زندگی، باید به گونه ای فکر کرد که بسیار فراتر از شکل و ساخت باشد.
-پیتر زومثور، معماری تفکر
پیتر زومتور، معمار سوئیسی، برنده جایزه پریتزکر برای معماری 2009، یکی از خارق‌العاده‌ترین و بحث‌برانگیزترین معمارانی است که امروزه کار می‌کند.
«معماری اندیشی» به خوانندگان این امکان را می‌دهد تا از طریق مجموعه‌ای از مقالات، عناوینی مانند «نور در منظره» که سبک مینیمالیستی او را منعکس می‌کند، نگاهی مستقیم به ذهن او بیندازند. پیتر زومتور آنچه را که او را به طراحی ساختمان‌هایش تشویق می‌کند، بیان می‌کند، که برای قلب و ذهن بازدیدکنندگان جذاب است و حضور و هاله‌ای قانع‌کننده و غیرقابل انکار دارد.
اکنون در ویرایش سوم، «معماری اندیشی» به دو مقاله جدید اضافه شده است: «معماری و منظر» و «خانه‌های لیز». «معماری و منظر» به رابطه بین سازه و محیط پیرامون، با راز قرارگیری موفقیت‌آمیز و ادغام توپوگرافی معماری می‌پردازد. پیتر زومتور در کتاب «خانه‌های لیز» پیدایش دو خانه ی چوبی را در شهر لیس در سال 2018 شرح می‌دهد. بنابراین او چالش ویژه ی ادغام معماری معاصر در یک بافت معماری سنتی را در این کتاب شرح می دهد و باز می کند.
«معماری اندیشی» برای هر معمار، دانشجو یا فردی که علاقه مند به قدم گذاشتن در ذهن یکی از بزرگترین معماران قرن حاضر است، ضروری است.

کتاب معماری اندیشی

پتر زومتور
پیتر زومتور (متولد 26 آوریل 1943) یک معمار سوئیسی است که کار او اغلب به عنوان سازش ناپذیر و مینیمالیستی توصیف می شود. اگرچه مدیر یک شرکت نسبتاً کوچک، وی برنده جوایز Pritzker 2009 و 2013 مدال طلای رویال RIBA سلطنتی است.زومتور در بازل سوئیس متولد شد. پدر وی کابینت ساز بود، که از سنین پایین او را به طراحی در معرض دید و او بعدها در سال 1958 به عنوان شاگرد نجاری درآمد. وی در سال 1973 در دانشگاه Kunstgewerbeschule (مدرسه هنر و صنایع دستی) در شهر بومی تحصیل کرد.
قسمت هایی از کتاب معماری اندیشی (لذت متن)
سازه بندی(Construction)هتر ساختن یک کل بامعتا از اجزای بسیار است. بناها گواه روشنی هستند بر توانایی انسان در ساختن چیزهای واقعی، به اعتقاد من، هسته ی اصلی هر کار معمارانه در کنش سازه بندی قرار دارد. آن جا که سازمایه های عینی به هم متصل و استوار می شوند، بنای ساخته در ذهن، جزئی از جهان واقعی می شود من برای هنر متصل کردن برای توانایی های مهندسان و استادکاران، احترام فراوانی قائل ام، دانش ساختن چیزها، که در ذات توانایی انسان نهفته است، من را تحت تأثیر قرار می دهد. از این رو می کوشم بناهایی طراحی کنم که درخور این دانش و شایسته ی به چالش کشیدن این توانایی باشند. معمولا وقتی شی ء خوش ساختی را می بینیم و دقت و توانایی خالق اش را حس می کنیم، می گوییم:«چقدر از کارش در این اثرمایه گذاشته است!» این تصور که کار ما سازمابه ی اصلی چیزی است که به خلق آن نائل می شویم، ما را به مرزهای تأمل درباره ی ارزش یک اثر هنری نزدیک می کند. آیا کارما واقعا جزء ذاتی چیزهایی است که می سازیم؟