مونس الرزاز یکی از مهم ترین چهره های ادبیات معاصر اردن و از پیشگامان رمان نویسی این کشور محسوب می شود. وی که هم در خانواده ای با دغدغه های اجتماعی و سیاسی مهم پرورش یافته و هم تحصیلات عالیه ی خود را به نحو احسن به ثمر رسانده یکی از معتبر ترین شخصیت های نویسندگی ادبیات غرب آسیا و کشور اردن می باشد. از نقش خانواده ی وی در شکل گیری شخصیت دغدغه مند او همین بس که پدرش از نخستین پیشروان یکی از احزاب عرب و مادر او در اتحادیه های اجتماعی و سیاسی نقش رهبری و پیشوایی به عهده داشت. از وی داستان ها و آثار زیادی در ژانر های مختلف و حتی ادبیات کودک به جا مانده است.
یکی از ویژگی های قلم الرزاز، به کار گیری عنصر آزمون و تجربه است که آن را به خوبی در رمان مذکرات دیناصور که با عنوان ترجمه شده ی یادداشت های دایناسور در دهه ی نود میلادی به چاپ رسیده است، در برابر دیدگان مخاطب به تصویر می کشد. نویسنده با بهره گیری از تجربیات سیاسی و اجتماعی پدرش، کاراکترهایی خلق می کند که حس رانده شدن از اجتماع را در درگیری و نزاع های داخلی به خوبی نشان می دهند. دایناسور یک شاعر است که ارزش و اعتباری برای خود قائل نیست و دوستش پشه هم همین حس تحقیر و خودکم بینی را دارد. این خردشماری های درونی به تحقیر و نابودی کاراکترها منجر می شود و با اینکه فضای داستان درگیری های معمول جهان عرب را دنبال می کند، بیشتر از آن به منزوی شدن و دوری شخصیت ها از اجتماع و از بین رفتن توان زندگی اجتماعی در آن ها پرداخته است. دایناسور که از قبیله طرد شده و از او پشتیبانی نشده است، دچار فرو پاشی و اضمحلال شده و حالا بقیه را در صف دشمنانی می بیند که باید از آن ها دوری کرد.
کتاب یادداشت های دایناسور
نشر چشمه
مونس الرزاز
