کتاب شرح نهج البلاغه

در برابر مرحوم سیّد رضی – فقیه متبحّر و ادیب قرن پنجم – صدها خطبه و نامه و کلمات حکمت آمیز امیرالمومنین (علیه السّلام) قرار گرفته بود که انتخاب را برای او سخت میکرد و بالاخره با چشم پوشی از صدها بیان نورانی آن حضرت، «نهج البلاغه» را تدوین کرد. در حالی که صد سال قبلش مسعودی نقل میکند که مردم بیش از 480 خطبه ی علیّ بن ابیطالب (علیه السّلام) را حفظ بوده اند.
از آن زمان این کتاب شریف، همیشه در نظر عالمان شیعه و سنّی بوده است و شرحهای متعدّدی بر آن نگاشته شده است. در دوران معاصر استقبال جوانان نسبت به این کتاب شریف، بیشتر شد و بیانات انقلابی امیرالمومنین (علیه السّلام) به مثابه ی منشوری جاودان، نقل مجالس نیروهای مبارز انقلابی قرار گرفت و البتّه در برخی موارد مورد سوء استفاده ی جریانات التقاطی و انحرافی نیز قرار گرفت. از این رو بود که عالمان مبارز متعهّد، با بیان نهج البلاغه و شرح آن، تلاش کردند هم معارف علوی را بین جوانان گسترش دهند و هم از تحریف معنوی این کتاب شریف جلوگیری کنند.
حضرت آیت الله خامنه ای (مدّظلّه العالی) که از شیفتگان این کتاب شریف است همگان بویژه مسئولان و جوانان را به مأنوس شدن با نهج البلاغه فراخوانده اند:
«عزیزان با نهج البلاغه انس پیدا کنید. نهج البلاغه، خیلی بیدار کننده و هوشیار کننده و خیلی قابل تدبر است. در جلسات تان، با نهج البلاغه و کلمات امیرالمومنین صلوات الله وسلامه علیه انس پیدا کنید.»(1378/09/01) همچنین با بیان این نکته که نهج البلاغه آئین نامه ی انقلاب اسلامی ما و بازگشت به نهج البلاغه، شرط ماندگاری انقلاب اسلامی است، مخاطبان را به ارتباط بیشتر با این کتاب شریف، دعوت کرده اند. ایشان از دهه ی چهل شمسی، به تدریس نهج البلاغه برای طلّاب، دانشجویان و عموم مردم پرداختند. حاصل درسهای ایشان تا کنون در سه مجلّد جمع آوری شده است:
1) نبوّتها در نهج البلاغه
2) منشور حکومت علوی
3) راه روشن مدیران