شرع مقدس با ترغیب ها و سخنان لطیف، می خواهد انسان ها تحت لوای شرع به درجه ای از طهارت برسند و مومن باید به اندازة معینی، خود را به ریاضت های لازمی عادت دهد.
تا انسان خود را به ریاضت نیندازد، جنبه های معنوی مخفی در او ظهور نمی کند معادن هم اگر بخواهند خالص شوند؛ باید در وضعیتی قرار گیرند که آتش به آنها بخورد؛ ناراحتی ها را تحمل کنند تا به حسب وجودی خود، ناخالصی ها از وجودشان کنار برود.
آنچه انسان را بالا می برد خالصی هاست که مراتبی دارد و مرتبه ای از رسیدن به خالصی ها روزه گرفتن است.