ایسلا نگرا یا جزیره ی سیاه، خانه ی محبوب نافتالی ریکاردو ریس باسوالتو، متخلص به پابلو نرودا است. اما این خانه نه جزیره است و نه سیاه، بلکه نامش ظاهرا برگرفته از صخره ی سیاهی است که در نزدیکی آن جا در احاطه ی اقیانوس آرام است. این موزه که روزگاری اقامتگاه پابلو نرودا و همسر سومش ماتیلده اوروتیا بود، امروزه آرامگاه آن دو و میزبان مشتاقانی است که به این محیط آرام و رویایی، جنب وجوش جهانگردانه داده اند. نرودا این خانه را به گونه ای ساخته بود که کشتی را تداعی می کند. او خود را ناخدای این کشتی می دید و بسیاری از اشیایی را که در آن جا جمع آوری کرده بود، به همین مناسبت می خرید. اشراف به اقیانوس آرام، گیرایی چنین فضایی را دوچندان کرده، گویی اشعار نرودا به این اشیا جان بخشیده اند؛ هر غزل گواه ارتباط عارفانه ی او با طبیعت پیرامونش. «باران بزرگ جنوب، مانند تک قطره ای سنگین و زلال بر ایسلا نگرا فرو می ریزد.»
کتاب ایسلا نگرا
نشر چشمه
مجموعه ی نویسندگان