اولا خداوند زیارت های شما را قبول کند؛ و قبولی زیارت هم معنایش این است که آن فیضی که از ملاقات این ولی خدا به ملاقات کننده می رسد، آن فیض زیارت به شما برسد؛ این معنای قبولی زیارت است. اگر بخواهید این فیض به شما برسد، شرط اول این است که با حضرت ملاقات کنید؛ یعنی رفتن حرم و آمدن، صرف رفتن به یک مکان و بیرون آمدن نباشد؛ آن جا یک موجودی و یک روح والایی حضور دارد؛ به این حضور توجه بکنید؛ ولو حالا شما آن شخص زیارت شده را یعنی آن کسی که می خواهید با او ملاقات کنید- به چشم نمی بینید. لیکن به چشم دیدن که لازمه ی ملاقات نیست؛ او هست و سخن شما را می شنود، حضور شما را می بیند، شخص شما را می بیند، با او حرف بزنید؛ این شد زیارت.