هنگام صحبت از هنر سینما، موضوع بحث ما همواره ماحصل و نتیجه به‌دست‌آمده از طی‌شدن فرایندی است که در آن تعداد زیادی از افراد با تخصص و مهارت‌های گوناگون مشغول به فعالیت بوده تا اثر نهایی پیشروی ما ساخته شود. این اتفاق می‌شود تا سینما در میان مردم جوامع مختلف، به‌عنوان هنری مشارکتی که برای به‌ثمررسیدن، در هر گونه و ژانری که باشد، نیازمند تلاش دسته‌جمعی عده زیادی از افراد را دارد، شناخته شود. افراد متعددی با جایگاه‌هایی همچون کارگردان، نویسنده، تهیه‌کننده، فیلم‌بردار، مدیر تولید، طراح صحنه، طراح لباس، تدوینگر، موسیقی‌دان بسیاری دیگر، نمونه‌هایی از مسئولیت‌های متنوع و پرتعداد موجود در سینما هستند. یکی از مهم‌ترین و حیاتی‌ترین اشخاص و مسئولیت‌ها در فرایند تولید فیلم که به‌سادگی می‌توان ادعا کرد بدون حضور او امکان ساخت فیلم_جز در مواردی خاص _وجود ندارد، بازیگر است. وظیفه و مسئولیت بازیگر در روند تولید فیلم این است که با هدایت کارگردان و راهنمایی نویسنده، به نقش‌ها و پرسوناژهای نوشته شده در فیلمنامه حیات بخشد و توانایی‌های خود را در راستای باورپذیر ساختن آن‌ها به کار گیرد. آنچه در این مورد آشکار است. نقش حیاتی بازیگر در توفیق یافتن فیلم در دستیابی به اهدافش است. امروزه کتاب‌های زیادی دربارۀ فن بازیگری وجود دارد و حق هم همین است. بازیگری هنری غنی و متنوع است که تحلیل، تجربه و نقد بسیاری می‌طلبد. اما تا امروز کتابی که تفاوت‌های شیوه بازیگری در تئاتر، سینما و تلویزیون را بررسی کند، نوشته نشده است. کتاب «بازیگری در سینما و تلویزیون» اثر یان برنارد، و ترجمه محمد گذر آبادی، تکنیک‌های بازیگری مقابل دوربین را به شکلی روشمند بررسی می‌کند و تفاوت‌های آن را با بازیگری روی صحنۀ تئاتر نشان می‌دهد. درست است که بسیاری از این تکنیک‌ها شبیه هم هستند و برخی تفاوت‌های ظریف و جزئی روی پردۀ سینما بزرگ می‌شود، ممکن است کاملا به چشم بیاید. بین افراط‌وتفریط در بازیگری، حدی وجود دارد که در آن همه چیز درست به نظر می‌رسد. این کتاب تکنیک‌های مشخص و دقیقی به بازیگران می‌آموزد تا آن حد را یافته و بتوانند از آن در راستای اهداف خود استفاده نمایند.
کتاب بازیگری در سینما و تلویزیون
هرمس