منظور از قشربندی اجتماعی، توزیع افراد هر گروه اجتماعی یا جامعه بر روی یک «مقیاس موقعیت» است. مراتب این موقعیت ها بر این چهار معیار مبتنی است. قدرت، مالکیت، ارزیابی اجتماعی، و پاداش روانی. هر جامعه از قشرهای متفاوتی ساخته شده است که با نظمی رتبه بندی شده، بر پایة سهمیه ای اختصاصی از قدرت، مالکیت، ارزیابی اجتماعی و پاداش روانی برای هر قشر آرایش یافته است. متفکران اجتماعی از همان آغاز به مسائل نابرابری های اقتصادی و سیاسی و اجتماعی توجه داشته اند و نظریه هایشان سرشت طبیعی و پایدار و اجتناب ناپذیر نابرابری ها را خاطرنشان نموده و نقش آنها را در زندگی اجتماعی مطرح کرده است. امروز نیز بررسی این نابرابری ها موضوع اصلی مطالعات مربوط به قشربندی اجتماعی است، از این رو نگارنده در کتاب حاضر به بررسی جامعه شناسی قشربندی و نابرابری های اجتماعی نظری و کاربردی پرداخته است. مروری بر نظریه های قشربندی اجتماعی، پنج صفت اصلی آن، گوناگونی نظام های قشربندی، پیامدهای قشربندی اجتماعی، تحرک اجتماعی، و چند مسالة نظری برخی از مباحث کتاب است.
کتاب جامعه شناسی قشربندی و نابرابرهای اجتماعی