«جبران خلیل جبران» در خانواد ه ای مارونی از طبقه ی متوسط در البشری لبنان متولد شد. او در سن 12 سالگی استعداد خود را در نقاشی آشکار کرد و به آموختن زبان انگلیسی پرداخت. در سال 1896 به کاخ «دنیسون» راه یافت؛ جایی که خلاقیت هنری کودکان فقیر و مهاجر تشویق می شد. جبران که به تکمیل تحصیلات عربی اش علاقه مند بود، در سال 1897 به لبنان بازگشت تا در بیروت به تحصیل در دبیرستان الحکمه بپردازد. در سال 1904 با «ماری هسکل»، مدیر یک مدرسه آشنا، و این آشنایی آغازگر یک دوستی مادام العمر شد که گهگاه به سوی عشق نیز کشیده شد. رابطه ی جبران با ماری تاثیری شگرف بر نویسندگی او گذاشت. جبران در سال 1911 کار روی نخستین دست نویس انگلیسی زبانش یعنی «دیوانه» را آغاز کرد. در این بین کتب متعددی از وی به چاپ رسید، تا این که در اکتبر 1923 کتاب «پیامبر» را با سبک تغزلی و ساده منتشر کرد که با موفقیت چشمگیری مواجه شد. پس از آن مجموعه ی «کلمات قصار» او با نام «قلمرو خیال» در سال 1927 در قاهره انتشار یافت و سال بعد نیز «عیسی، پسر انسان» را به چاپ رسانید. در همان سال ها وضع سلامت اش رو به وخامت گذاشت و درد عصبی بدنش افزایش یافت و او را به مصرف الکل سوق داد. سرانجام نیز پس از انتشار کتاب «خدایان زمین» در ماه مارس سال 1931 در بیمارستانی در نیویورک درگذشت. کتاب حاضر، روایتی است از «میخاییل نعیمه»، درباره ی زندگی جبران خلیل جبران نویسنده ی شهیر لبنانی از زوایای گوناگون. کتاب از زبان عربی به فارسی ترجمه شده است.
کتاب جبران خلیل جبران
افراز
میخائیل نعیمه
